Nederland tracht door misbruik te maken van een humanitaire crisis en pandemie Aruba haar autonome status te ontnemen. Deze hele discussie omtrent de derde tranche liquiditeitssteun is overigens volstrekt overbodig. Wat veel mensen namelijk, bewust of onbewust, over het hoofd zien is dat er al een positief advies was van het College Aruba Financieel Toezicht (CAFT) aan de Rijksministerraad om over te gaan tot het toekennen van de liquiditeitssteun voor het derde kwartaal. In hun brief d.d. 24 juni 2020, met kenmerk Cft 202000079, gericht aan de voorzitter van de Rijksministerraad is letterlijk de volgende passage te lezen “ Het CAft adviseert de RMR over te gaan tot het toekennen van AWG 204 miljoen liquiditeitssteun voor het derde kwartaal”. Echter is besloten om dit advies niet op te volgen en Aruba te forceren om in te stemmen met voorwaarden die de Arubaanse regering en het Arubaanse Parlement buiten spel zetten.
Er is wel sprake van consistentie in de Nederlandse houding te constateren over de afgelopen jaren voor wat het opvolgen van de adviezen van het CAFT betreft. Een financiële crisis had namelijk vermeden kunnen worden indien de RMR in 2015,2016 en 2017 gehoor had gegeven aan het feit dat het CAFT constateerde dat de voormalige regering onrealistische cijfers gebruikte en door cosmetica begrotingen kloppend maakte. En nu in 2020 geven ze wederom geen gehoor aan het advies van de CAFT.
Voorop dient gesteld te worden, zoals de staatssecretaris dhr. Knops zelf publiekelijk te kennen heeft gegeven, dat Kabinet Wever-Croes vanaf haar aantreden eind 2017 voldaan heeft aan alle afspraken met Nederland voor wat het financieel beheer betreft. Reden waarom er reeds in 2019 sprake was van een begrotingsoverschot. Dit betekent letterlijk een transformatie van een tekort van 444 miljoen florin op de Arubaanse begroting in 2014, het jaar dat Mike Eman een KB geserveerd kreeg voor ondeugdelijk bestuur, naar een begrotingsoverschot in 2019.
Om verschillende redenen kan de MEP-fractie zich niet vinden in hetgeen Nederland ons door de strot tracht te douwen. Zo concluderen wij dat het proces dat bewandeld wordt door Nederland, om koste wat het kost onredelijke voorwaarden en zogenaamde Rijkswetten waarover consensus zou zijn door te drukken, totaal onacceptabel is. Zelfs gedurende de onderhandelingen wordt een verzoek van Aruba om de Raad van State “van het Koninkrijk”, vooraf een advies te laten uitbrengen geweigerd.
Andere redenen waarom wij ons niet kunnen vinden in het voorstel van politiek Den Haag is dat er absoluut geen sprake is van lokale democratische / legitieme vertegenwoordiging, hetgeen tot gevolg heeft dat er ook nooit sprake kan zijn van controle door Arubaanse gekozen volksvertegenwoordigers en bestuurders. Van zelfbeschikkingsrecht is derhalve totaal geen sprake. Hier komt nog bovenop dat politiek Den Haag zich zelf onnodige en disproportionele zware bevoegdheden toekent en er geen sprake is van rechtsbescherming voor Aruba als autonoom land en haar inwoners.
Het ontbreken van een goede beeindigingsbepaling wordt overigens ervaren als een soort “Hotel California” van de Eagles. Onze fractie blijft staan bij de motie van 9 juli 2020, waarin unaniem geconstateerd werd door de Staten van Aruba dat er sprake is van een grove inbreuk waarbij Nederlandse organen bevoegdheden verkrijgen die inbreuk maken op de constitutionele bevoegdheden van landsorganen.
Dit kan nooit de bedoeling zijn geweest van het Statuut en “ons” Koninkrijk!